اثر سالیسیلیک اسید بر اجزاء عملکرد و رشد سویا تحت شرایط تنش شوری

به منظور بررسی اثر سالیسیلیک  اسید (SA) برعملکرد و اجزاء عملکرد و میزان پرولین سویا (Glycine max) پژوهشی در منطقه مرودشت فارس در گلدان های پلاستیکی به صورت طرح فاکتوریل در قالب کاملاً تصادفی در 3 تکرار اجرا شد. فاکتور اول غلظتهای مختلف هورمون سالیسیلیک اسید در 4 سطح صفر، 25/0، 5/0 و 1 میلی مولار و فاکتور دیگر شامل غلظت های مختلف شوری(NaCl) در 3 سطح صفر، 3 و 6 دسی زیمنس بر متر در نظر گرفته شد. روش استفاده از هورمون به صورت برگپاشی بود که در 2 مرحله انجام شد. مرحله اول 7-6 برگی و مرحله دوم یک هفته بعد از مرحله اول اعمال شد. تیمارشوری بوسیله آب آبیاری بعد از اعمال تیمار اول انجام شد. صفات مورد اندازه گیری روند افزایش ماده خشک، سطح ویژه برگ، میزان کلروفیل و پرولین و عملکرد و اجزاء عملکرد بودند. نتایج نشان داد که با افزایش شوری میزان پرولین افزایش یافته و سالیسیلیک اسید میزان پرولین را بیشتر افزایش داد. همچنین تیمارهای محلولپاشی سالیسیلیک اسید، میزان کلروفیل و سطح ویژه برگ بیشتری داشتند. هرچند که شوری سطح ویژه برگ و کلروفیل را کاهش داد و لی این کاهش در تیمار با سالیسیلیک اسید کمتر بود  بیشترین وزن خشک اندام هوایی درمرحله غلاف دهی در سطح شوری صفردسی زیمنس بر متر و سطح 5/0میلی مولار SA مشاهده شد. همچنین مشاهده شد که شوری و SA اثر معنی داری بر تعداد دانه در غلاف دارند. افزایش عملکرد به علت  افزایش وزن صددانه و افزایش تعدادغلاف در بوته بوده است.  بالاترین وزن صددانه مربوط به سطح شوری صفر دسی زیمنس بر متر و همچنین غلظت های 25/0، 5/0 و 1 میلی مولارسالیسیلیک اسید بود. همچنین در بررسی تعداد غلاف در بوته بیشترین تعداد غلاف در بوته  در سطح شوری صفر دسی زیمنس بر متر و سطح 25/0 میلی مولارسالیسیلیک اسید بدست آمد ولی در اثرات متقابل این دو مشاهده شد که بیشترین تعداد غلاف در بوته در سطح شوری صفر دسی زیمنس برمتر و سطح صفر و 5/0 میلی مولار سالیسیلیک اسید بدست آمد. در کل با افزایش شوری عملکرد بدلیل کاهش تعداد دانه در غلاف و و زن دانه کاهش یافت و سالیسیلیک اسید با افزایش میزان پرولین و کلروفیل باعث افزایش تحتل به تنش شد.